Η βάση του συστήματος αμοιβών στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα είναι η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή κανένας εργαζόμενος με σχέση εξαρτημένης εργασίας δεν μπορεί να αμείβεται με αποδοχές λιγότερες από αυτές που αναφέρονται στα κείμενα και τους πίνακες αυτής. Η έννοια του ελάχιστου μισθού υπήρχε μέχρι πριν από λίγο καιρό βασικά για να ρυθμίζονται θέματα όπως τα επιδόματα ανεργίας, διάφορα όρια της εργατικής νομοθεσίας και λιγότερο ως βάση αμοιβής. Για τους περισσοτέρους εργαζομένους, υπογεγραμμένες κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές, επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις υπερίσχυαν και ρύθμιζαν τις αποδοχές των περισσοτέρων.
Σήμερα, η κατάσταση είναι κατά πολύ διαφορετική, καθώς οι περισσότερες συλλογικές συμβάσεις σταματούν να ισχύουν και όσες ισχύουν δεν κηρύσσονται πλέον υποχρεωτικές, με αποτέλεσμα η Ε.Γ.Σ.Σ.Ε να είναι το τελευταίο “κάστρο” προστασίας της αμοιβής, έστω και μειωμένο κατά 22% (ή 32%).
Σε σελίδες του παρόντος μπορείτε να βρείτε προγράμματα που έχουν δημιουργηθεί βάσει των κειμένων και των πινάκων, τόσο για τους εργάτες όσο και για τους υπαλλήλους, και όχι μόνο για τους μισθούς που ισχύουν σήμερα αλλά και για 10 χρόνια πίσω.
Πρόγραμμα υπολογισμού ημερομισθίων για Ανειδίκευτους Εργάτες της τελευταίας δεκαετίας(ΕΓΣΣΕ)
Πρόγραμμα υπολογισμού μισθών για Υπαλλήλους της τελευταίας δεκαετίας(ΕΓΣΣΕ)
Με τη χρήση του προγράμματος μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε ότι οι μισθοί έχουν γυρίσει 7 χρόνια πίσω. Και όπως προαναφέρθηκε, τότε, σύμφωνα με τα όρια της ΕΓΣΣΕ δεν αμειβόταν σχεδόν κανένας. Οι περισσότεροι αμείβονταν με πολύ υψηλότερους μισθούς.
Leave a Reply